Αδιάφορη και σκληρή
εύκολη όμως στο φιλί
Παζαρέυεις στα χαρτιά
τον έρωτα
Χάνεσαι μαζί μου
σε στενά της πόλης
Παλεύω να βγάλω άκρη
μέσα στο χαοτικό τέλμα
Μου λες πως όλοι ζητάν
κάτι απο σένα
μα το ξέρεις
αφού κατά βάθος
θέλεις να σε ζητάνε
Για αυτό δεν είσαι φτηνή...
Πολεμάς σε άγνωστα πεδία
η κοινωνία είναι γεμάτη παράξενα αιδοία
που ψαχουλεύουν την ύπαρξη
Με ρωτάς γιατί γράφω γράμματα
γιατί επιμένω να τραγουδώ
Δεν έχεις καταλάβει οτι ζώ
οτι ακόμα ελπίζω στο καλό
Ότι ακόμα φλέγομαι
πως ακόμα
ανθίζω
και πάντα μέσα απο του κόσμου το μπουρδέλο ανατέλλω
Μου λές οτι εισαι δίκοπο μαχαίρι
αλλα την ψυχή μου δεν έχεις τραυματίσει
Αντίθετα η δικιά σου κάθε βράδυ αιμορραγεί
Πολεμάς με λύσσα
σε άγνωστα πεδία
που δεν έχει σημασία
Ακόμα όμως και αν νικήσεις
τι θα αλλάξει;
