Φωτιά και ατσάλι
στην αγκάλη σου
Μάυρο ρόδο
που δίνει
συνέχεια πόνο
Αχ πόσο θα ήθελα
να γερνάω δίπλα σου
Μαύρο ρόδο
Επιμένεις να υποφέρεις
κάτω απο χαμένες ψευδαισθήσεις
Αλλά ο έρωτας θα μας κομματιάσει
ξανά.
Διότι όσο κρύο και αν έχουν οι καρδιές
όσο και αν αυτοκτονούν οι εραστές
Ποτέ δεν θα βαρεθούν οι ποιητές
Οσο το φώς διαθλάτε στα σύννεφα
Ο έρωτας θα μας κομματιάσει ξανά
Όσο ο χρόνος και αν κυλά τόσο βασανιστικά
Μάύρο ρόδο μονο ο έρωτας
θα μας κομματιάσει ξανά
Έπηρεασμενο απο το τραγούδι των Joy Division